Ravenloft

"Jestem Pierwszym. Jestem Krainą, Mój początek został okryty mrokiem przeszłości. Byłem wojownikiem. Byłem dobry i prawy. Przemierzałem te ziemie niczym gniew prawego boga. Lecz lata wojen wyczerpały mnie. Lata zabijania skruszyły mą duszę tak jak wicher kruszy skałę w piach. Całe dobro wypłynęło ze mnie. Moja młodość, moja siła... zniknęły, jedyne co mi pozostało, to oczekiwanie na śmierć.
Moja armia osiadła w dolinie zwanej Barovia. Przejeliśmy nad nią władanie w imie boga prawa, lecz w naszych czynach nie było już dobra. Sprowadziłem do siebie członków mej rodziny, dawno zrzuconej z przysługującyh nam tronów. Osiedliliśmy się tutaj w zamku Ravenloft. Przybył również mój młodszy brat Sergei. Był młody i przystojny. Nienawidziłem go za obie te rzeczy.
Sergei, wśród ludzi mieszkających w dolinie, odnalazł duszę, która jaśniała bardziej niż jakakolwiek inna. Wyjątkowa piękność zwana przeze mnie "prefekcją", "radością" i "skarbem". Jej prawdziwe imię brzmiało Tatyana, i pragnąłem aby była moja. Kochałem ją całym sercem. Kochałem za jej młodość. Kochałem za jej radość.
Lecz ona mnie odtrącała! "Starzec", "Staruszek" a także "Brat", tak brzmiały dla niej me imiona. Jej Serce należało do Sergeia. Zaręczyli się. Data ślubu została ustalona.
W słowach nazywała mnie "Bratem", lecz w jej oczach widziałem inne imię dla mnie. Brzmiało ono "Śmierć". Śmierć ze starości, to we mnie widziała. Ona kochała i wykorzystywała swą młodość, ja mą straciłem dawno temu. Śmierć, którą we mnie widziała odstraszała ją coraz bardziej. Dlatego zacząłem nienawidzieć śmierci, mojej śmierci. Ta nienawiśc nie ma sobie równych. Zawrałem pakt ze Ciemnością we własnej osobie. Pakt krwi i mroku. W dzień ślubu, zabiłem Sergeia. Jego krew zapieczętowała umowe.
Odnalazłem Tatyane płaczącą w ogrodzie, we wschodniej kaplicy. Uciekła ode mnie. Nie dała mi wyjaśnić i wezbrał we mnie wielki gniew. Musiała zrozumieć, że zawarłem ten pakt dla niej! Goniłem ją. W desperacji Tatyana rzuciła się z murów zamku Ravenloft. Widziałem jak jedyna osoba której naprawde pragnąłem spada w otchłań. Zabrana mi na wieczność. Spadała tysiąc stop przez gęstą mgłe. Nigdy nie odnaleziono jej ciała. Nawet ja nie znam jej ostatecznego przeznaczenia.
Strzały zamkowych strażników zaczęły przeszywać moje ciało. Lecz nie umarłem. Jednak nie byłem żywy. Stałem się nieumarłym, na zawsze.
Od tamtych czasów wiele czytałem. "Wampyr" brzmi moje nowe imie. Wciąż pragne życia i młodości, i przeklinam żyjących którzy je ode mnie zabrali. Nawet słońce jest mi przeciwne. Słońca i światła boję się najbardziej. Lecz prawie nic więcej nie może mnie teraz zranić. Nawet kołek w mym sercu mnie nie zabije, chociaż uniemożliwia mi poruszanie się.
Tatyana powracała. Polowałem na nią. Wiele razu prawie ją czułem, prawie miałem ją w mych objęciach. Lecz zawsze mi uciekała. Naśmiewa się ze mnie! Naśmiewa się! Co muszę zrobić aby jej miłość była w końcu moja?"

-Hrabia Sthrad von Zarovich, Księga Sthrada

Ravenloft to Demi-plane, zawieszony niewiadomo gdzie, do którego nie ma wstępu, chyba że Ciemność, siła sprawcza wszystkiego, takie nemesis, "zaprosi" kogoś do środka. Oczywiście z Ravenloftu prawie, NIE DA SIĘ wydostać Very Happy

od mocy Ciemności nie są wolni nawet bogowie (przykład - Vecna).
Akcja przytoczonego wyżej fragementu, początkowo dzieje się w bliżej nieokreślonym świecie materialnym. Działania Sthrada spowodowały powstanie Ravenloft. Łopatologicznie, po morderstwie brata, jako pierwszy został przeniesiony do wymiaru mroku wraz z otoczeniem. Na początku, Barovia była tylko małą wysepką pośród mgieł (które swoją drogą odgrywają bardzo ważną role w RL), lecz z czasem mgły zaczynały się rozszerzać tworząc nowe krainy (w grze nazywane domenami), w których rządzili nowi mroczni władcy (Dreadlords) czyli inni, których Ciemność "zaprosiła" (niektórzy są wrzucani siła Razz

). Ciekawostką jest to, że jedna z domen została stworzona przez Lorda Sotha z settingu Dragonlance. Ravenloft jest czymś w rodzaju piekła/czyśćca dla Sthrada, tak samo dla Sotha i innych "złych". Niby mają władzę nad swymi domenami, niektórzy mniejszą a inni większą (Sthrad może na przykład kontrolować mgły, co jest praktycznie boskością w tym świecie)... Ale wszyscy są nękani przez grzechy przeszłości Smile

(Sthrad, morderstwo brata, Soth zdrada i morderstwo żony itd.)
Stąd słowa Pierwszego (Pierwszy nabiera nowego znaczenia Razz

) "Ja jestem krainą".
Ogólnie rzecz biorąc Ravenloft, jest jednym z najbardziej tajemniczych i najbardziej złowieszczych miejsc w jakim mogą znaleźć się gracze Smile

W obitej atłasem trumnie leżał Sthrad Von Zarovich, wampirzy władca krainy, z zamkniętymi oczami, z bladą, przypominającą woskową maskę kościstą twarzą. Ręce miał skrzyżowane na piersi; emanował spokojem. Wyglądal, zreszta zgodnie ze stanem faktycznym., na martwego.

Shocked

Widze, że znasz się Greebo na rzeczy. Uwielbiam Ravenlofta, niestety jedyne co miałem z nim narazie do czynienia to dwie powieści i podręcznik do drugiej edycji (w która nie specjalnie gram).

Ravenloft to tak naprawde pierwszy świat w którym ludzie boją się wychodzić na ulice nawet dzień, Smile

po karczmach przesiadują wilkołaki, po krainach przemieszczają się cygamie...

Trzeba by przyznać, że Ravenloft jest najbardziej klimatycznym ze śiatów. Zamki, góry, zamki w górach

, no i jeszcze wampiry - istna Mołdawia...