Nefarius Izelhower (3,5ed)

"Strach? Gdybyś mieszkał w Thay od dziecka, tyle lat, co ja, w końcu uznałbyś, że takie uczucie to słabość, a nie przejaw rozsądku. Strach w końcu przerodzi się w przezorność, nic więcej. Sposób na sukces? Najlepszą obroną jest atak."
Nefarius Izelhower o uczuciu strachu.

Nefarius Izelhower to stary człowiek, rodowity Thayanczyk i całkiem wprawny czarodziej, wywodzący się z rządzącej kasty Czerwonych Czarnoksiężników. Ten łysy starzec przez swoje długie i burzliwe życie zdołał kilka razy otrzeć się o śmierć i niejednokrotnie sprowadzić ją na swych wrogów. Mężczyzna od lat specjalizuje się w magii oczarowań, wykorzystując swoje czary do pogłębiania sukcesów polityczno gospodarczych. Choć bardziej zaangażowany w handel niźli waśnie wśród swoich kolegów po fachu, interesuje się wszystkim, co związane jest z jego ukochanym Eltabbar.

"Jeśli będziesz ciągle sterczał nad księgami, staniesz się nudny. Wysil się czasem, zostaw pracownię i ruszaj, żeby zobaczyć coś na własne oczy. Wiedza to nie tylko teoria ale i praktyka."
Nefarius Izelhower o wiedzy i doświadczeniu.

Czarodziej ten w wielu dziedzinach wiedzy uznaje się za specjalistę. Wynika to z oczytania i dawnego zwiedzania swej ojczyzny, poznawania jej kultury i zwyczajów w różnych regionach. Sam zaś ma dom, wraz z laboratorium, Nefarius posiada w stolicy Thay. Aktualnie rzadko już z niego wychodzi. Tam przeprowadza badania nad ludzkim ciałem, "walczy" z kolejnymi tomami ksiąg, tworzy nowe czary i przedmioty, którymi zwykle później handluje. W swym domu naucza również kilkoro podopiecznych, którzy uznają autorytet starca i chwilowo nawet nie myślą o pozbawieniu go życia. Może, dlatego że czarodziej bardziej uzdolnionych uczniów obdarowuje wykonanymi przez siebie przedmiotami, wychodząc z założenia, że w ten sposób zyska ich większą lojalność. Młodzi zaś, zaślepieni możliwością łatwego zyskania przedmiotów oraz nauczenia się kilku czarów od obeznanego mistrza, co raz bardziej uzależniają się od wiedzy i towarzystwa staruszka.

"W końcu Thay, to imperium handlu. Czy kogoś obchodzi to, że stary czarodziej chce trochę dorobić na boku? Przecież to nikomu nie szkodzi, ceny mam naprawdę dobre, a i zła, owiana aurą sukcesu opinia mego państwa tylko się wzmocni, czyż nie?"
Nefarius Izelhower o zaletach handlu.

Czarodziej czerpie dość pokaźne zyski ze swego sklepu, który znajduje się w Thayskiej enklawie w Dolinie Blizny, gdzie jego bratanica handluje magicznymi zwojami, miksturami, oraz pierścieniami. On zaś potajemnie sprzedaje magiczne pancerze i broń, które sam wytwarza. Nie dba przy tym o to, kim jest i skąd pochodzi ewentualny kupiec. Przez takowe podejście bardzo się wzbogacił, a jego majątek wciąż rośnie. On sam niestety nie ma, komu przepisać majątku, gdyż po za żoną i bratanicą nie ma żadnej rodziny. W związku z tym będzie musiał rozdzielić przyszły spadek na dwoje lub zastanowić się nad przekazaniem jakiejś części najlepszym uczniom.

"Czy wiesz, że serce, nawet po wyjęciu z ciała, ciągle bije i się kurczy? A czy wiesz, że ludzkie serce jest niemal tak samo zbudowane jak świńskie? Tak właśnie, świńskie. Wiesz, że człowiek może żyć bez jednej nerki, bez żołądka, ale bez wątroby już nie przeżyje? Szkoda mi tylko czasami niewolników... Są dobrymi obiektami badań, a kosztują niemało..."
Nefarius Izelhower o badaniach.

Nefarius nie żałuje zdrowia i życia swoich niewolników, by zbadać kolejne zakamarki ludzkiego ciała, które tak bardzo go fascynuje. W swoim laboratorium ma wiele słojów, które są wypełnione przeróżnymi organami (nie tylko ludzkimi). Jego domowa biblioteka zawiera wiele ksiąg, opowiadających o historii Thay, o magii i jej arkanach, o biologii dotyczącej człowieka, ma również sporo białych kruków, które w jego uznaniu są bezcenne. Starzec uważa, że posiadany przez niego zbiór ksiąg jest wart niemal tyle ile sam ma złota.

"Tak... Czasami robi mi się słabo. Czuję, że tak się stanie krótką chwilę wcześniej. Wtedy muszę zjeść cukierka, lub napić się soku czy nektaru, bo całkiem zasłabnę. Odrobina słodkości i jest mi zaraz lepiej. Niepokoi mnie taki stan rzeczy, to chyba jakaś choroba, tyle, że nigdzie nie mogę znaleźć o niej informacji."
Nefarius Izelhower o swojej chorobie.

Człowiek z tatuażem z tyłu głowy dba o swój wizerunek i opinię innych. Nefarius jest strasznie zrzędliwy, bardzo nie lubi także przegrywać (pod każdym względem), choć, na szczęście zdarzało mu się to rzadko. Czarodziej miewa straszliwe ataki bólu głowy. Nie przyjmuje wtedy żadnych gości, ani uczniów. Zamyka się w swoim laboratorium i odpoczywa otoczony aromatami ziół, które nieraz zbierał osobiście. Często również słabnie i musi zjeść coś słodkiego, by pożegnać chwilowe zasłabnięcia.

Nefarius Izelhower mężczyzna człowiek mistrz oczarowań 8 / czerwony czarnoksiężnik 5: SW 13; średni humanoid (człowiek); KW 8k4+8 plus 5k4+5; pw 41; Init +2; Szyb 9m; KP 20 (+3 Zr, +3 naturalny, +3 odbicie, +1 olśnienie), dotyk 17, nieprzygotowany 16; Bazowy atak: +6/+1; Zwarcie: +7; Atak: +8/+3 wręcz (1k6+2 / 20 x2, Płomienna laska), lub +9 dystansowo (1k10/19-20/x2 Ciężka kusza), lub +11/+6 wręcz (1k8+4/19-20/x2 Zębaty język), lub +9 dotykowy na dystans (czarem); SC przywołanie chowańca, udoskonalona specjalizacja, obrona specjalisty +2, potęga czaru +2, przywódca kręgu; OC 20; Char PZ; MRO Wytrw +4, Ref +6, Wola +12; S 13 Zr 16 (+1 z poziomu) Bd 12, Int 20 (+2 z poziomu) Rzt 14 Cha 15.
Umiejętności i atuty: Alchemia +11, Blefowanie (międzyklasowa) +6, Czarostwo +15, Dyplomacja (międzyklasowa) +6, Koncentracja +13, Wiedza (Tajemna) +13, Wiedza (szlachta) +11, Wiedza (lokalna [Thay]) +14, Wiedza (polityka) +12, Wiedza (plany) +10, Wiedza (handel i ekonomia) +14, Wiedza (anatomia [człowiek]) +11, Zastraszanie +9; Tatuaż mocy, Skupienie na czarze (oczarowanie), Unieruchomienie czaru, Stworzenie cudownego przedmiotu, Stworzenie różdżki, Biegłość w żołnierskiej broni (miecz długi), Stworzenie magicznej broni i pancerza, Skupienie na broni (długi miecz).
Czary Czarodzieja na dzień: 4/6/5/5/5/4/2/1 +1 czar na poziom ze szkoły oczarowania. Bazowa ST rzutu obronnego = 15 + poziom czaru, 16 + poziom czaru dla czarów ze szkoły oczarowania.
Zakazane szkoły: iluzja, przemiana.
Ważniejszy ekwipunek: zębaty język (długi miecz +3), płomienna laska (drewniana laska +1, z której raz dziennie można rzucić czar płomienny promień, jak zaklinacz 10 poziomu), magiczna szata Czerwonego czarnoksiężnika (zapewnia premię +3 do KP z naturalnego pancerza), pierścień ochrony +3, kamień ioun ciemnoczerwony, kamień ioun ciemnoszkarłatny. Nefarius nosi przy sobie kilka pojedynczych zwojów z potężniejszymi czarami, takimi jak słowo mocy: oślepienie, symbol obłędu, słowo mocy: zabicie i wrota. Ma on również przy sobie różdżkę ognistej kuli (6 poziomu), oraz kilka słabszych. Po za tym zawsze ma przy sobie kilka płynów leczenia średnich ran, a czasem miksturę siły byka czy lewitacji.
Tajemna księga Nefariusa: ta zabezpieczona czarem przemiany ciała w kamień (ST Wytrw= 15) księga zawiera w sobie zapisane czary, które są dobrze znane temu Thayskiemu czarodziejowi. Zna on większość dostępnych mu czarów zaklinania, oraz wiele czarów z szkół takich jak wywoływania, czy odpychania.
Chowaniec: Lilian (biała sowa) pw 20, KP 24, intelekt 12.

Dodatek: Żona Nefariusa Pani Izelhower (CN człowiek Ary 4) to młoda kobieta o pięknej twarzy i zgrabnej figurze. Trzydziestotrzyletnia dama, która o dziwo jest bezgranicznie zakochana w swoim mężu, oddałaby za niego życie. Jej celem nie są pieniądze czy władza, jaka płynie z bycia z Czerwonym Czarnoksiężnikiem. Pani Greyanna jest lojalna wobec męża i robi wszystko by był z niej dumny. Odkąd zaczął się ich związek, nauczyła się gotować i choć mag niechętnie na to patrzy, sprzątać w domu. Kobieta dba o starszego o dwadzieścia trzy lata człowieka niczym opiekunka od serca. Nigdy nie przeszkadza mu w pracy i podczas nauczania, a gdy mag ma napad bólu głowy robi wszystko by jak najbardziej umilić życie swojego mężczyzny. Pani Izelhower jest całkowicie wierna swemu mężowi, a gdyby ktoś ją uprowadził i torturował, walczyłaby z całych sił, by nie zdradzić sekretów męża, choć tak naprawdę nie zna ich wiele.

Kobieta jest urodziwą, czarnowłosą Mulanką, o piwnych oczach i niewielkim tatuażu na policzku, świadczącym, o tym, że jest żoną maga z rządzącej kasty. Greyanna ubiera się porządnie, nie wyzywająco, można śmiało rzec, że wręcz ukrywa swe walory i atuty, odsłaniając je jedynie wieczorami, gdy jest sam na sam z mężem.

Jak go wykorzystać?

Wskazówka dla MG: Aby w ogóle skorzystać z tego bohatera niezależnego i wprowadzić go do swej kampanii, MG powinien w pierwszej kolejności określić czy gracze, którzy go napotkają na swej drodze, będą raczej dobrzy czy źli. Pierwszy wariant zakładać będzie złą drużynę, drugi zaś dobrą.

Wariant 1:

* Wśród graczy jest czarodziej, który chciałby skorzystać z nauk Nefariusa, bądź poprosić o pomoc przy tworzeniu własnych czarów. Nefarius będzie niechętny i zleci osobie by odszukała dla niego pewną księgę, która opisuje sposoby leczenie nagłych i ostrych bólów głowy.
* Gracze chcą handlować z magiem, ten jednak wypiera się jakoby prowadził jakikolwiek nielegalny interes. Dopiero po długich namowach, Nefarius zgodzi się poddać próbie postaci graczy. Dopiero po jej wykonaniu czarodziej zgodzi się handlować po niższej cenie. Mag zażyczy sobie okazu pewnego bardzo rzadko spotykanego zioła.
* Jeden z Czerwonych Czarnoksiężników z Eltabbar, najmuje graczy, by pozbyli się sędziwego Nefariusa, który ponoć stanowi znaczną konkurencję dla tajemniczego czarodzieja. Gracze muszą wtargnąć do posesji maga i zabić go w domu, gdyż nie opuszcza on ostatnimi czasy czterech ścian.
* Gracze chcący wkupić się w łaski maga i zdobyć część spadku po nim będą musieli wielokrotnie udowodnić swoją lojalność i przydatność. Czarodziej nie raz wyśle ich na ciężkie misje. Jeśli gracze udowodnią magowi wartość zostaną uznani jako jedni z kilku spadkobierców.

Wariant 2:

* Gracze zostają wynajęci przez Harfiarzy z Doliny Blizny muszą odszukać właściciela sklepu z magicznymi zwojami w Eltabbar i tam udowodnić jego szemrane interesy i tym samym zakończyć jego działalność.
* Kapłani Illmatera, na obrzeżach stolicy Thay, proszą graczy by ci uwolnili niewolników z rąk starego Nefariusa, który traktuje ich w nieludzki sposób..
* Żona Nefariusa została porwana. Mag prosi dobrych poszukiwaczy przygód by odnaleźli jego małżonkę. W zamian składa obietnicę, że przestanie przeprowadzać eksperymenty na swoich niewolnikach.
* Czarodziej dostaje list, w którym ktoś grozi jego bratanicy. Sam nie może wyruszyć z powodu ważnych badań, które w tym czasie przeprowadza, potrzebuje kilku osób, które sprawdzą jakie kłopoty ma jego rodzina.