"Księga Plugawego Mroku" Monte Cook

Cóż mogę powiedzieć. Niestety ostatnio zakupiłem sobie coś tak potwornego, spaczonego i trupiego jak ta właśnie książka.
Słowem wstępu przyznam, że gdy ją kupowałem nie byłem zbyt zachwycony. Czemu ją zatem kupiłem? Wiecie, to wszystko jest nawet dla mnie zbyt skomplikowane. Ona do mnie mówiła, czułem jej mrok... Taa, jasne... Tak naprawde to pojechałem po nowe asortymenty, ale nie znalazłem nic ciekawego poza ksiązkami, które już mam i tymi, których mieć nie chce. Moje lenistwo sprawia, ze nie mogę jadąc dalej niż 100 m od domu wrócić z pustymi rękami... Taka jest krótka historia mojego jej zakupu. Czy dalej żałuje? Powiem wam, że nie. Czemu? Bo ją przeczytałem.
Teraz postaram się wam opisać poszczególne działy i ich zawartośc po krótce przedstawić. Mam nadzieje, że was zachęce, oczywiście nic nie obiecuje.

Sam wstęp do tej ksiązki mówi sam za siebie. Pierwsze co się w oczy rzuca na samym początku jest dział o nazwie "Ukryj te książkę". Niestety nie ma w nim napisanych powodów innych niż to, że gracze nie powinni widzieć jej zawartości. Wstęp, jak to wstęp opowiada nam o tym co znajdziemy w książce i takie tam sprawy .

Rozdział Pierwszy: O naturze zła
Rozdział zawiera całkiem ładne definicje zła. W zasadzie nie tlyko definicje, dobitnie pomaga człowiekowi w pełni odróznić zło od dobra i "szarej strefy", ale o tym nie będe opowiadał.
Dalej mamy przedstawione złe uczynki. Co to znaczy? No poprostu autor opisał nam czym jest (np.) morderstwo, czym jest dla złej postaci i jak na nią wpływa. Całkiem ładnie to opisał... Ciekawe, czy sam nie jest jakimś psycholem... Ładnie opisał również typowe dla złych postaci przywary takie jak kanibalizm, czy uzaleznienia od narkotyków, albo skrajene przypadki takie jak Nekrofilia...
Mamy równiez opisane w tym rozdziale złe podrasy i typowe stereotypy "nikczemników". To akurat jest słabe... ale nie powiem, można to wielorazowo wykożystac, tak samo jak również "złe miejsca", które również są tam opisane.

Rozdział Drugi: Zasady opcjonalne
A oto i mój ulubiony rozdział... Opisze go po krótce bo naprawde jest o czym opowiadać, a zdradzanie tego wszystkiego może opisze w innym dziale.
W rozdziale jest wiele umownych zasad, które są same w sobie dopracowane genialnie. Aż miło patrzeć na tabele przedstawiające nagrody dla celebranta, który składa ofiare dla swojego złego boga, albo klątwy rodem z ksiązek Lovercrafta. Nie wspomne już o strasznych, smiertelnych chorobach. Poprostu sam rozdział daje wyobraźni tak wiele, że aż nie da sie tego opisać.

Rozdział Trzeci: Ekwipunek zła
Ten rozdział zawiera pare opcji męczenia, gnębienia i niszczenia słabszych. Mi osobiście niewiele z tego co zawiera przypadło do gustu. Jednak miło poczytać o tym jak da się ukrzyżować kogoś, albo powiesić tak żeby zamiast to go zabiło, meczył się godzinami wisząc na tym sznurze. Ładnie jest też rozwiązana kwestia narkotyków, które są wybitnie rozbudowane. Dalej są trucizny. Już na samym wstępie pisze, że są wzorowane na księdze "Pieśń i Cisza"... Tak więc nie ma w nich nic więcej niż tam.

Rozdział Czwarty: Atuty
Cudowna dawka piekielnych i mrocznych atutów tak plugawych, że aż czasami ma sie do nich obrzydzenie.
Niestety nie jest ich zbyt wiele, za to są kąkretne i trafione jeśli chodzi o tematyke.

Rozdział Piąty: Klasy prestiżowe
Nic dodać nic ując, poprostu zbiór klas prestiżowych dla złych postaci. Też nie będe zdradzał wiele z tego tematu, jednak muszę powiedzieć, że nie są to klasy, które można spotkać w karczmie podczas rozmowy z wieśniakami... Są to same plugastwa. Nie wyobrażam sobie tych klas poza jakimiś spaczonymi miejscami, w których czczą swoje piekielne spaczone bóstwa...

Rozdział Szósty: Magia
Wszyscy zawsze na to tylko czekamy. Na nowe, coraz to bardziej wodowiskowe czary. Muszę przyznac, ze na tej częsci ksiązki nie zawiodłem się jak zresztą zwykle. Oczywiście zbiór czarów zła, inaczej "spaczonej magii" nie zawiera jakichś tam sobie pocisków mocy które ranią przeciwników i innych czarów w stylu niewidzialności. Powiem wam, że większośc z nich ma już nazwy bardziej plugawe niż wszystkie czary dla nekromanty razem wzięte. Nie ważne już, czy to transmutacja, iluzja, czy domeny dla kapłanów, tu wszystko jest złe i mroczne.
Rozdział zawiera spaczone czary, dla złych magów, zaklinaczy, kapłanów, bardów, druidów, rycerzy ciemności i skrytobójców.

Rozdział Siódmy: Władcy zła
Rozdział zawiera większośc złych kultów i innych organizacji jakie potrzebne są do stworzenia tła do doskonałej, złej przygody. Zawiera też opisy wyznawców i ważniejszych postaci poszczególnych kultów.

Rozdział Ósmy: Złe potwory
Czyli doskonalsze niż gdziekolwiek opisy strasznych bestii, demonów, czartów, diabłów i innych (boje się znów użyć tego słowa, ale nic mi nie przychodzi juz do głowy) plugawych i spaczonych stworów.

Na sam koniec mamy też dodatek, który zawiera krótki instruktaż prowadzenia złej drużyny... Ogólnie to ksiązke miło i szybko się czyta, mam nadzieje, że was nie zanudziłem. Polecam naprawde wszystkim MG.
Ta ksiązka to nie jest groza, to jest czyste zło...